พระธรรมคำสอนเป็นไฟฉายส่องทาง เพื่อหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด

ถ้าเรานำพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า
     มาแก้ไขปัญหาชีวิต  หรือเป็นไฟฉายส่องทางชีวิต 
     ชีวิตเราก็ราบรื่น  แต่ท่านไหนไม่เอาพระธรรมคำสอน
     ไปปฏิบัติ  หรือเอาไปเป็นไฟฉายส่องทาง

     ก็จะทุกข์ยาก หาที่สุดไม่ได้

     ก็ไม่หลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด
     ฉะนั้นพระธรรมคำสอนพระพุทธเจ้า
     ‪‎ถือว่ายิ่งใหญ่มากหาที่สุดไม่ได้สำหรับชีวิต 
     สำหรับการดำเนินชีวิต ‪…ถ้าเราเอาไม่เที่ยงเกิดดับ
     ใส่ตัวเรา  เราก็ไม่มีอะไรที่ต้องเป็นห่วงกังวล 
เพราะความจริงมันคือ  ความจริง
     ใครจะเชื่อหรือไม่เชื่อ  มันก็เป็นอย่างนั้น 
     เหมือนเราแก่  ใครจะเชื่อว่าเราแก่หรือไม่แก่มัน
     มันก็แก่ มันเป็นความจริง  ไม่ขึ้นกับความเชื่อของใคร
     ฉะนั้นในชีวิตนี้  ถ้าเรารู้ความจริงอย่างนี้แล้ว 
     ‪เราก็เอาความจริงไม่เที่ยงเกิดดับ ...มาใส่ไว้ในตัวเรา 
     โดยการท่องขันธ์ ๕ อินทรีย์ ๖ ทุกวัน

     เหมือนเติมชื่อเพื่อน ...ลงในโทรศัพท์

     ท่านจะโทรหาเพื่อนคนนั้นได้  ท่านต้องใส่เบอร์คนนั้น
     ท่านจึงจะได้พูดคุยกับเพื่อนได้ตามปรารถนา 
     ถ้าท่านไม่ใส่ชื่อเพื่อนลงไปในโทรศัพท์ 
     ท่านก็ไม่สามารถพูดคุย และติดต่อกับเพื่อน  ได้เช่นเดียวกัน
ท่านจะยากดี มีจน ยาจก ขอทาน เศรษฐี มหาเศรษฐี
     มียศ มีศักดิ์ มีตำแหน่ง ไม่มีตำแหน่ง อย่างไรก็ช่าง
     ได้ชื่อว่าเกิดเป็นมนุษย์ผู้ยิ่งใหญ่ **แต่ชีวิตเท่าเทียมกัน**
     ท่านร่ำรวยล้นฟ้าในโลกนี้...

     แต่ไม่รู้พระธรรมคำสอน ของพระพุทธเจ้าเลย...

     ชีวิตท่านคือ  ประมาท

     ท่านมีแต่ทางโลก... ผลคือการเวียนตายเกิด ไม่รู้จบ

     เสียชาติเกิดไปอีก หนึ่งชาติมนุษย์
     แต่อีกคนที่ยากจนสุด ๆ ของโลก

     แต่ได้รู้พระธรรมคำสอนพระพุทธเจ้า 
     ฝึกปฏิบัติตามพระองค์  อยู่เป็นนิตย์

     เขาคือผู้ที่มีชีวิตอยู่อย่างไม่ประมาท ชีวิตที่มีคุณค่า

     ชีวิตที่เดินตามทางของผู้มีปัญญา ของอริยบุคคล เป็นอริยทรัพย์ 
     ทางของสุข สุขที่ถาวร คือสุขของนิพพาน

     ชาตินี้ท่านยิ่งใหญ่ ไม่เสียชาติเกิดแล้ว...