เราไม่เคยรู้เรื่องตัวเราเลย แล้วเราจะไปรู้จักพระพุทธเจ้านั้นเป็นไปไม่ได้
เพราะคนที่จะรู้จักพระพุทธเจ้านั้น ต้องรู้จักตัวเองก่อน
*ว่าฉันเป็นใคร?
*เกิดมาทำไม?
*เป้าหมายชีวิตอยู่ที่ไหน?
*ชีวิตคืออะไร?
เราต้องตอบคำถามของเราให้ได้ก่อน
แต่ทุกวันนี้.... เราตอบคำถามนี้ไม่ได้
เพราะเราเดินข้าม.... มองข้ามตัวเองไปไกล
และไม่สามารถหันกลับ มาดูตัวเองได้....
ดูแต่หน้าตัวเองตอนส่องกระจก... เท่านั้นละ
แต่ดูทั้งตัวดูไม่เป็น....
เพราะไม่มีความรู้... ที่จะดูตัวเอง
ความรู้ที่จะดูตัวเองนั้น
*เป็นความรู้ของศาสดาเอกของโลก คือ พระพุทธเจ้า
*เป็นความรู้ที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ ไม่ใช้ความรู้ธรรมดาทั่วไป
*เป็นความรู้ที่รู้จริงรู้แจ้ง เรื่องโลกและชีวิต
*ความคิดความอ่าน เราเข้าไม่ถึง ถ้าเราไม่ศึกษาเรียนรู้ พระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า
พระพุทธเจ้าตรัสรู้ใช้เวลา ๔ อสงไขย แสนมหากัปป์ กับอีก ๖ ปี
พระองค์บำเพ็ญเพียร... เพื่อรู้เรื่องชีวิตคน
ฉะนั้น ถ้าเรามาเรียนรู้พระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า
เราก็จะรู้เรื่องตัวเราเองว่า....
*ฉันเป็นใคร?
*เกิดมาทำไม?
*ชีวิตคืออะไร?
*เป้าหมายชีวิตอยู่ที่ไหน?
*ตายแล้วจะไปไหน?
เราต้องรู้ด้วย “ถ้าไม่รู้... ก็เสียชาติเกิด” พระพุทธเจ้าว่า...
ตัวเราเอง อยู่กับตัวเรา มาจนอายู ๕๐,๖๐,๗๐ ปี
ยังไม่รู้เลยว่า... “ฉันเป็นใคร?” แล้วจะไปรู้เรื่องราวข้างนอก มันไม่มีประโยชน์เลย....
จะรู้อย่างไร... มันก็ดับทุกข์ไม่ได้ พระพุทธเจ้าว่าอย่างนั้น......