มนุษย์เราเป็นผู้ทำลายรากเหง้าของโลก เพราะความไม่รู้

เพราะความไม่รู้... ก็จะเพิ่มเติม ความอยาก ความหวัง

     ความต้องการ ความปรารถนา หรือ อวิชชา...

ความอยาก ความหวังนั้น ๆ จะทำลายสิ่งที่เราเดินผ่านไป

     เช่น การเดินเข้าไปในป่าเพื่อตัดต้นไม้ใหญ่

     เราจะเดินเหยียบต้นไม้เล็ก ๆ ไปหลายต้น กว่าจะถึงต้นไม้ใหญ่

‎ฉันใดก็ฉันนั้น... ชีวิตเราก็เหมือนกัน

     *จากการที่เราแก้ปัญหาชีวิต... ที่ไม่มีปัญญาประกอบ

เราจะทำลายสิ่งที่เราเข้าไปเกี่ยวข้อง และในที่สุดเราก็จะทำลายตัวเองด้วย

พระพุทธเจ้าจึงมองเห็นว่า....

     ถ้ามนุษย์เข้าถึง ความจริงของโลกและชีวิต... 

     รู้พระธรรมคำสอนของพระองค์ที่ตรัสรู้ มาอย่างรู้แจ้งแทงตลอด ได้มากขึ้น

     *ยิ่งมากขึ้นเท่าใด ความร่มเย็น เป็นสุข ก็จะเกิดขึ้นตามมา

     และ จะเอาความสงบสุข... มาคืนให้กับโลกและชีวิต อีกครั้งหนึ่ง