มนุษย์เราเป็นผู้ทำลายรากเหง้าของโลก เพราะความไม่รู้
เพราะความไม่รู้... ก็จะเพิ่มเติม ความอยาก ความหวัง
ความต้องการ ความปรารถนา หรือ อวิชชา...
ความอยาก ความหวังนั้น ๆ จะทำลายสิ่งที่เราเดินผ่านไป
เช่น การเดินเข้าไปในป่าเพื่อตัดต้นไม้ใหญ่
เราจะเดินเหยียบต้นไม้เล็ก ๆ ไปหลายต้น กว่าจะถึงต้นไม้ใหญ่
ฉันใดก็ฉันนั้น... ชีวิตเราก็เหมือนกัน
*จากการที่เราแก้ปัญหาชีวิต... ที่ไม่มีปัญญาประกอบ
เราจะทำลายสิ่งที่เราเข้าไปเกี่ยวข้อง และในที่สุดเราก็จะทำลายตัวเองด้วย
พระพุทธเจ้าจึงมองเห็นว่า....
ถ้ามนุษย์เข้าถึง ความจริงของโลกและชีวิต...
รู้พระธรรมคำสอนของพระองค์ที่ตรัสรู้ มาอย่างรู้แจ้งแทงตลอด ได้มากขึ้น
*ยิ่งมากขึ้นเท่าใด ความร่มเย็น เป็นสุข ก็จะเกิดขึ้นตามมา
และ จะเอาความสงบสุข... มาคืนให้กับโลกและชีวิต อีกครั้งหนึ่ง