บุญคือถูกต้อง.... บาปคือถูกใจ
ชีวิตเรานี้ ถ้าป้อนความจริง คือ ไม่เที่ยงเกิดดับ
เราจะได้โพธิปักขิยธรรม ๓๗ ประการ
แล้วจะดับสังโยชน์ ๑๐ ประการได้
สังโยชน์ ๑๐ ....น่ากลัวมาก เพราะมันคือ ความพอใจ ไม่พอใจ ลึกซึ้งมาก ๆ
ไม่ว่าท่านจะไปเกิดที่ไหน เกิดเป็นอะไร ท่านก็บำเพ็ญความพอใจ ไม่พอใจ
ชาตินี้ท่านก็บำเพ็ญ.....ไม่หยุดหย่อน
ตั้งแต่เกิดมา จนถึงปัจจุบันนี้ อันนี้เรียกว่า....บาป
ถ้าไม่ท่อง ไม่เที่ยงเกิดดับ ก็เติมบาปตลอดเวลา
ถ้าท่อง "ไม่เที่ยงเกิดดับ" ก็เติมบุญตลอดเวลา
เลือกเอา
*บุญ คือ ถูกต้อง
*บาป คือ ถูกใจ ...เราต้องเข้าใจอย่างนี้
เพราะคำสอนพระพุทธเจ้าง่าย แต่ละเอียดลึกซึ้ง... ยากที่จะเข้าใจ
คำสอนพระพุทธเจ้าง่าย แต่มันอยู่ข้างนอก
ใหม่ เก่า แตกสลาย / หนุ่ม แก่ ตาย ใช่หมดเลย...
จะไปไหนในโลกนี้ก็เหมือนกันหมด
แต่ทำไมเราไม่รู้ ....ก็เพราะเราไม่มีข้อมูล
แต่ทำไมเราไม่เห็น ใหม่ เก่า แตกสลาย หนุ่ม แก่ ตาย
ส่องกระจกทุกวันทำไมไม่รู้ ทำไมไม่ชี้หน้าตัวเอง
ว่าหนุ่ม แก่ ตาย ใหม่ เก่า แตกสลาย ..เคยเห็นเคยรู้บ้างไหม?
เห็นแต่ผมขาว แล้วย้อมผม..มองไม่เห็นความจริง
เพราะไม่มีข้อมูลความจริง...ตาท่านเห็นทุกสิ่ง ทุกอย่าง
แต่ท่านไม่เห็นความจริงเพราะ ไม่มีข้อมูลให้ท่านเห็นความจริง
ท่านจะไปที่ไหน ๆ รอบ ๆ ตัวท่านทุกอณู คือ คำสอนพระพุทธเจ้า
ทั้งหมดในโลกจักรวาลนี้ แต่เราไม่เข้าใจ
แต่เมื่อท่านได้มาฟังอย่างนี้ และเข้าใจอย่างนี้แล้ว
เราจะไปอยู่ที่ไหน ๆ เราก็มีพระพุทธเจ้าอยู่รอบ ๆ ตัวเราทั้งหมด
ท่องไม่เที่ยงเกิดดับ... มีพระพุทธเจ้าเต็มตัว
เราก็เก็บเอาพระพุทธเจ้าใส่เข้ามาไว้ในตัวเรา
ใส่เข้ามาในใจเรา ได้ตลอดทุกลมหายใจ
นี่ก็พระพุทธเจ้า... นั่นก็พระพุทธเจ้า... แล้วเราจะกลัวอะไรในชีวิตนี้....