ข้อมูลเป็นนายเรา เราเป็นขี้ข้าข้อมูล
ตื่นมาเราก็เป็นทาสของข้อมูล เราจะไปไหน มาไหนก็ไม่ได้ เพราะเราเป็นผู้รับใช้ข้อมูล
ข้อมูลคือ ผู้ใช้เรา มันบอกให้เราไปซ้าย ไปขวา เราไปตามที่มันสั่งทันที
หลายท่านรู้ว่ามันผิด แต่ยังทำอยู่ ก็เพราะว่า ข้อมูลถูกต้องไม่มีในใจ จึงทำสิ่งที่ถูกต้องไม่ได้....
นี้คือ ประเด็นสำคัญที่ฝากให้ท่าน ให้เข้าใจว่าชีวิตขึ้นอยู่กับข้อมูล
ถ้าไม่มีข้อมูลใหม่ ท่านคิดใหม่ไม่ได้ เพราะท่านสั่งตัวเองไม่ได้
จิตใต้สำนึก สั่งให้ท่านหนีทุกข์ ไปหาสุข มาตลอดชีวิต... ท่านยังทำไม่ได้
เวลาคิดจะหนี... มันก็เอาข้อมูลเก่า ไปคิด
ท่านจะเดินหนี... ใจมันก็สั่งกายให้เดิน
ใจจะไม่สั่งให้เดิน... ถ้าข้อมูลไม่สั่ง... (มันมี ๓ ระดับ)
ทุกวันนี้ พระสอนใจสั่งกาย ....ถูก แต่ไม่ครบ
พระพุทธเจ้าว่า ข้อมูล หรือกรรม วิบากกรรม หรือนิสัยสันดาน
นิสัยสันดานคน ลงอยู่ใน ๓ อย่างนี้
*พอใจคือ โลภ...
*ไม่พอใจคือ โกรธ...
*ตามสิ่งที่มากระทบไม่ทันคือ หลง... หรือ โมหะ...
โลภะ โทสะ โมหะ เป็นพื้นฐานนิสัยสันดาน
ออกไม่ได้ ถ้าไม่ได้.... *เป็นอริยบุคคล
นี่คือความจริง ที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้
มันฟังดูง่ายแต่เข้าใจยาก... เพราะเราไม่มีข้อมูลที่จะเข้าใจ
ความเข้าใจก็เช่นกัน ถ้าเราไม่มีข้อมูลที่เข้าใจ... เราก็ไม่เข้าใจ
อย่างเราไม่ได้เรียนไฟฟ้า ไปนั่งฟังเขาอธิบายเรื่องไฟฟ้า เราไม่เข้าใจเราก็เดินหนี
แต่ถ้าไปฟังเรื่องที่เราเข้าใจ เราก็จะฟังได้นาน
แล้วเราก็จะมีคำถาม คำตอบ ...ตอบโต้ได้
โดยเฉพาะทางธรรม
ธรรมะอย่างนี้ไม่มี ....พระมาสอน ๑,๔๐๐ ปี
เพราะไม่มีใครเรียนพระไตรปิฎกจบทั้ง ๘๔๐๐๐ พระธรรมขันธ์
และสรุปเหลือเพียงคำว่า **ไม่เที่ยงเกิดดับ**